2050 yılında, insanlar birlikte vakit geçiremediği için simülasyon merkezlerini kullanmaya ve bulaşıcı hastalıkların insanların arasına mesafe koymasıyla beraber, bir araya gelmekten korkmaya başladılar. Ayrıca daha fazla çalışmak zorunda kaldıkları için, sosyal aktivitelerine daha az zaman harcamaya başladılar. Bu duruma çözüm olarak geliştirilen simülasyon merkezleri insan hayatında yerini aldı. Simülasyon merkezlerindeki makineler insanların gerçek hayata çok yakın senaryolar yaratmaları için şans tanıyor. Bu makineler zamanın beş kat daha uzun olmasını sağlıyorlar. Kullanıcılar, istediği yerde istediği zamanda istediği kişiyle zaman geçirebiliyor. Mekân, dominant olan bir merkez platforma ve bu platformdan yayılan ve aralarında hiyerarşi olan diğer platformlara sahip. Bu platformlar bir saatin zaman dilimlerini temsil ediyor.
